Akatyst ku czci Bogurodzicy w Biechowie

W obchodzoną 8 grudnia uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP w sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Biechowie odbył się Akatyst ku czci Bogurodzicy – hymn liturgiczny śpiewany na stojąco, uchodzący za najstarszy hymn maryjny napisany z okazji ocalenia Konstantynopola.

Nabożeństwu przewodniczył o. Łukasz Biedalak OSPPE. Śpiew wykonał chór działający przy biechowskim sanktuarium, nad którym opiekę duchową sprawuje przeor i proboszcz biechowskiej parafii o. Józef Stępień OSPPE. Do nabożeństwa ku czci Matki Bożej włączył się także ks. Zbigniew Ilkowski, wikariusz z Pyzdr, który zaśpiewał Ewangelię.

Akatyst to nabożeństwo składające się z pieśni pochwalnych i modlitw ku czci Chrystusa, Najświętszej Maryi Panny i świętych, odmawianych na stojąco. Uważa się, że to najstarszy hymn maryjny wykonany po raz pierwszy 7 sierpnia 626 roku, kiedy to dzięki opiece Bogurodzicy Konstantynopol został uratowany przed atakiem pogańskich Awarów. Gwałtowny huragan rozpędził nieprzyjacielską flotę, rzucając statki na wybrzeże niedaleko sanktuarium Deipara – Matki Bożej w Blachernach, dzielnicy Konstantynopola. Ludność miasta śpiewała wtedy całą noc na stojąco hymn ku czci Bogurodzicy, dziękując Jej w ten sposób za ratunek. Dodano wtedy do Akatystu dziękczynną dedykację „O Waleczna Hetmanko”. Około VIII wieku, dzięki kontaktom Wenecjan ze Wschodem, Akatyst został przeniesiony do Włoch i przetłumaczony na łaciną. Polski przekład został dokonany w 1965 roku. Największe zasługi w powrocie Akatystu do liturgii ma św. Jan Paweł II, wskazując to nabożeństwo – wspólne dla obu Kościołów – jako drogę prowadzącą do pełnej jedności. Akatyst związany jest z osobą św. Romana Pieśniarza. Świętemu zostały objawione w cudowny sposób słowa i melodia Akatystu. W czasie snu ukazała mu się Matka Boża, która dała mu do spożycia zwój. Po przebudzeniu św. Roman wyśpiewał treść zwoju, był to hymn ku czci Bogurodzicy. Treść hymnu koncentruje się wokół tematu obecności Maryi w Tajemnicy Słowa Wcielonego i Jego Kościoła. Zwrotki zaczynają się od kolejnych liter alfabetu greckiego. Na przemian przeplatają się teksty maryjne i chrystologiczne. Każda strofa zaczyna się od zapowiedzi wydarzenia lub tematu, co ma skierować rozmyślanie ku wnętrzu tajemnicy.

Fot. br. A. Kurzyk OSPPE