Urodził się około 1310 roku na ziemi sandomierskiej. Był synem Przecława herbu Grzymała i siostrzeńcem abp. Jarosława Bogorii Skotnickiego. Podobnie jak wuj studiował w Bolonii. Był notariuszem w kancelarii królewskiej, prepozytem gnieźnieńskim, kanonikiem poznańskim, włocławkim i krakowskim. Jako jeden z najbliższych współpracowników króla Kazimierza Wielkiego pełnił od 1357 roku urząd kanclerza Korony. Podobnie jak Jarosław ze Skotnik był niechętny sukcesji andegaweńskiej. Godność arcybiskupa metropolity gnieźnieńskiego otrzymał w 1374 roku. Bronił integralności metropolii i umacniał organizację kościelną. Kontynuował też rozpoczętą przez wuja budowę gotyckiej katedry na Wzgórzu Lecha. Za jego czasów zakończono wznoszenie części nawowej i rozpoczęło przesklepianie. Zmarł 5 kwietnia 1382 roku. Został pochowany w katedrze gnieźnieńskiej.
