Był jednym z arcybiskupów najkrócej piastujących urząd. Po nominacji nie zdążył nawet dojechać do swojej metropolii. Zmarł będąc w drodze z Rzymu, gdzie pełnił funkcję penitencjarza Kurii Rzymskiej. O jego wyniesieniu na tron arcybiskupi w Gnieźnie, który stał pusty od 7 lat, czyli od śmierci abp. Janusza, zdecydował papież Mikołaj III. W swojej Kronice Polskiej Jan Długosz pisze, że papież podjął taką decyzję mimo oporu książąt wielkopolskich, którzy zabiegali u niego pisemnie o wyznaczenie na pasterza prepozyta gnieźnieńskiego Filipa. W piśmie papieskim odnotowano, że zgon abp. Marcina nastąpił 23 grudnia 1279 roku. Po śmierci stał się szerzej znany za sprawą swoich dzieł, które wielokrotnie wydawano i tłumaczono na różne języki. Napisał m.in. Kronikę cesarzy i papieży, Kompendium wiedzy kanonistycznej oraz kazania na okresy kościelnego i o świętych.
