Ducha nie gaście… jak my!
Świadectwo, wspólnota, łzy, spojrzenie w głąb siebie, pojednanie, szczęście – żadne z tych doświadczeń nie było obce uczestnikom Dni Radości, które u progu Adwentu odbyły się w Janowcu Wielkopolskim. Rekolekcjom organizowanym rokrocznie w duchu Taize towarzyszyło wezwanie „Ducha nie gaście”.
Wspólnota zawiązała się w piątkowe popołudnie 28 listopada. Młodzi z różnych części archidiecezji gnieźnieńskiej spotkali się, by wspólnie przygotować się na nadchodzący czas Adwentu. Wieczorne czuwanie oparte o formułę modlitw z Taize zgromadziło nie tylko uczestników Dni Radości, ale także mieszkańców Janowca Wielkopolskiego. Podczas adoracji krzyża, wspólnego śpiewu kanonów czy modlitwy w ciszy Duch Święty działał, niosąc pragnienie sakramentu pokuty i pojednania. Oczyszczone serca stały się gotowe do działania. Radosne śpiewy na cześć Pana trwały do późnych godzin nocnych.
Sobota upłynęła pod znakiem „Wody Żywej”. Ksiądz Marcin Modrzyński wraz ze wspólnotą „Galilea” poprzez konferencje, świadectwa, śpiew i krótkie scenki teatralne wskazał możliwe drogi dojścia do Boga. Przypominał jednocześnie, iż każdy z nas ma swojego Jana Chrzciciela, który przyprowadził nas do Jezusa, zaznaczając fakt, że i naszym zadaniem jest ewangelizacja. Jak mówił, Kościół jest żywy, powołany do działania przez Ducha Świętego. Od nas zależy, czy odpowiemy na wołanie.
Pierwsze godziny dnia dla osoby postronnej mogły wydawać się dziwne – uczestnicy Dni Radości pozostawali bardzo skupieni, nierzadko płacząc ze smutku. Jasne pokazanie skutków grzechu oraz wszystkiego tego, co zamyka w nas źródło Bożej Miłości dla wielu młodych było doświadczeniem trudnym. Na smutek ten przygotowane było jednak odpowiednie lekarstwo – zaufanie i pełne oddanie się Panu. Poszukiwanie kamieni, symbolizujących wszelkie obciążenia oraz złożenie ich u stóp Zbawiciela unaoczniło prosty fakt – by w pełni się cieszyć należy najpierw pozbyć się wszelkiego smutku, wraz z Jego przyczynami. Młodzi mogli ponadto otworzyć się na działanie Ducha Świętego przez obrzęd „Effatha”.
Finalnym punktem dnia była Msza św., po której młodzież spotkała się z Jezusem ukrytym w Najświętszym Sakramencie. Kilkugodzinne Wielbienie, podczas którego namacalnie można było doświadczyć obecności Boga w Trójcy Jedynego nie pozostawiło nikogo obojętnym. Łzy, radość, spoczynek w Duchu Świętym – tych oraz inne znaków doświadczyć można było w kościele pod wezwaniem św. Mikołaja Biskupa. Bezpośrednie spotkanie Stworzyciela to najlepsze, co może przeżyć chrześcijanin. Pozostałą część wieczoru uczestnicy Dni Radości spędzili na wspólnych tańcach, śpiewach i rozmowach trwających do późnej nocy.
I nastał Dzień Pański, który rozpoczęła wspólnotowa modlitwa. Po niej wprowadzenie do analizy fragmentu Pisma przeprowadził Diecezjalny Duszpasterz Młodzieży, ks. Wojciech Orzechowski. Następnie Młodzież rozważała fragment Pisma i dzieliła się doświadczeniem minionych dni. Po zakończonym umocnieniu się młodzi spotkali się z przedstawicielami Diecezjalnego Centrum Przygotowań Światowych Dni Młodzieży w Gnieźnie i zostali zaproszeni do działania. Młodzież wsparła również finansowo akcję „Bilet dla Brata”. Na finał uczestniczyła w Mszy św. przeżywanej razem ze wspólnotą parafialną.
Dni Radości organizowane są w archidiecezji gnieźnieńskiej od 2008 roku zawsze u progu Adwentu. Program i przebieg przygotowany jest w oparciu o rytm dnia ekumenicznej wspólnoty Taize.
M. Kapcińska, B. Molik / BK KAI
Fot. A. Dorobek
