Forum Duszpasterskie: kontynuacja

Nieco ponad miesiąc temu odbyło się Archidiecezjalne Forum Duszpasterskie, które dało przestrzeń do spotkania i debaty nt. Kościoła, także w tych obszarach, które są trudne, bolesne i domagają się naprawy. Forum spotkało się z pozytywnym odbiorem uczestników i będzie kontynuowane w duchu i łączności z trwającym w Kościele synodem.  

Jak zapowiada ks. Przemysław Kwiatkowski, przewodniczący Wydziału Duszpasterskiego, zaplanowano już kilka inicjatyw, które w najbliższych miesiącach realizowane będą w Centrum Edukacyjno-Formacyjnym w  Gnieźnie, gdzie forum się odbyło. 3 lutego i 23 marca 2024 roku odbędą się tam spotkania warsztatowe z zaproszonymi gośćmi, wprowadzające w coraz głębsze uczestnictwo we wspólnocie Kościoła. 9 marca planowana jest konferencja popularnonaukowa o Kościele żyjącym w parafiach. W dniach 1-3 maja odbędzie się kongres o sakramencie małżeństwa, a w jego ramach konferencje, świadectwa i modlitwa. Powyższe spotkania będą otwarte dla wszystkich, szczególnie jednak zaproszone są udziału osoby zaangażowane w życie parafii, wspólnot, ruchów i stowarzyszeń.

„Znajdą tu miejsce zarówno ci, którzy podejmują różne konkretne posługi i funkcje, jak i ci, którzy przeżywają wiarę w Kościele po prostu przez wierność swojemu powołaniu: w domu i w rodzinie, w pracy i w świecie” – podkreśla ks. Kwiatkowski.

Podsumowując październikowe forum przewodniczący Wydziału Duszpasterskiego przyznaje, że okazało się ono trafioną propozycją.

„Potrzebujemy spotkań, które pomogą nam dojrzewać w wierze i dzielić się nią, kochając Kościół i odkrywając naszą odpowiedzialność. Około trzystu uczestników, dobrzy prelegenci, życiowe tematy, spokojna modlitwa, okazja do rozmów, to wszystko złożyło się na proste, a zarazem głębokie doświadczenie. Jednocześnie wiele osób wyjeżdżało z pewnym niedosytem, postulując przeznaczenie większej ilości czasu na wysłuchanie, pytania i dialog. To naprawdę najlepsza recenzja i motywacja do podjęcia dalszej drogi” – dodaje przewodniczący Wydziału Duszpasterskiego.

Na temat forum wypowiedzieli się także jego uczestnicy. Po spotkaniu do Wydziału Duszpasterskiego można było przesłać świadectwo, opinię, propozycję. Publikujemy niektóre z nich. Jak zapewnia ks. Kwiatkowski, każdy głos jest cenną informacją zwrotną nt. potrzeb i oczekiwań wiernych i tym samym kierunkuje przyszłe działania duszpasterskie.

Uczestniczka: „Spotkanie było obrazem i świadectwem żywego Kościoła. Prawdziwa radość spotkania tak dużej grupy osób zaangażowanych w życie swoich wspólnot parafialnych. To budujące i niesie nadzieję, że zależy nam na Kościele, że czujemy się za niego odpowiedzialni, pragniemy, aby był domem, do którego zawsze można wracać. Przystępny, profesjonalny, bardzo ciekawie przedstawiony temat, który jest bardzo aktualny, trudny, pobudza do zastanowienia i przemyślenia wielu aspektów, ale nie można przejść nad nim obojętnie”.

Uczestnik: „Konkretna diagnoza, analiza przyczyn i propozycja odpowiedzi na coraz częstsze apostazje publiczne i ukryte. Było też parę pstryczków w nasze nosy (nasze, czyli żywych członków Kościoła). Można było spotkać wszystkie rodzaje habitów i powołań, cały przekrój wspólnot aktywnych w parafiach naszej diecezji, osoby bardzo młode i młode dużo mniej. Wyjechałem z pytaniem: czy po mnie choć trochę widać, słychać i czuć, taką miłość, że ludzie w pracy i moim otoczeniu zapytają mnie kiedyś o mojego Boga?”

Uczestnik: „To spotkanie było przebudzeniem i zauważeniem siebie nawzajem, gotowych do dalszej drogi we wspólnocie Kościoła. Mimo wszystko jesteśmy. Spotkania w takiej formie z podziałem na warsztaty są bardzo potrzebne. Nie możemy patrzeć na Kościół tylko jak na instytucję, ale wspólnotę, gdzie dojrzewa i rozwija się nasza wiara. Dialog, żeby stał się owocnym musi wynikać ze świadomości obecności drugiego człowieka, czyli spotkania”.

Małżeństwo: „Temat odejść dzieci od wiary w Boga i od Kościoła również nas dotyczy jako rodziców, dlatego to spotkanie dodało nam otuchy i nadziei”.

Uczestnik: „Forum jest okazją do zaprezentowania różnorodności wspólnot i ruchów w naszej archidiecezji i tego, co mają do zaoferowania dla parafii. Często wspólnoty działają w ograniczonym środowisku swojej parafii, a przecież ich doświadczenie czy pomysły można byłoby wykorzystać w całej archidiecezji. Uważam, że Kościół powinniśmy budować w oparciu o małe wspólnoty. Dzielmy się tym doświadczeniem też indywidualnie. Tego brakowało na forum – dzielenia się doświadczeniem wiary w mniejszych grupach czy warsztatów”.

Uczestniczka: „Wielki szacunek za otwartą formułę spotkania, każdy mógł się zapisać bez pośrednictwa parafii. Doskonały dobór prelegentów. Długi wykład spowodował skrócenie czasu na dyskusję. Mamy już diagnozę, teraz przed nami trudniejsza część. Jak dzisiaj skutecznie ewangelizować? Potrzeba teraz serii spotkań roboczych, na których spróbujemy zmierzyć się przed stojącym przed polskim Kościołem wyzwaniem – jak uniknąć utraty kolejnych pokoleń ochrzczonych? Jak porwać tych, którzy wątpią, świadectwem małych wspólnot parafialnych? Jak proponować, a nie przymuszać?”

Uczestniczka: „Sama idea otwartego Forum, bez zaproszeń i wskazywania osób i grup, które mogą wziąć w nim udział, jest według mnie fantastyczna. Brakuje w przestrzeni Kościoła takich spotkań, w trakcie których można budować wspólnotę. To czego mi niestety na ostatnim Forum zabrakło, to więcej czasu na dialog. Dlatego bardzo ucieszył mnie pomysł Forum warsztatowego. Bardzo zależy mi na tym, aby Kościół, którego jesteśmy całą rodziną częścią, ukazywał ludziom oblicze Miłości”.

Uczestniczka: „Bardzo ciekawa, otwarta formuła, adresowana nie tylko do zaangażowanych we wspólnoty i ruchy, ale również dla «niezrzeszonych». Tego brakuje dzisiaj w Kościele. Spotkania i prelekcje pozwalają zaspokoić umysł i ducha, a to dzisiaj bardzo ważne. Często niestety parafia nie odpowiada na ten duchowy i intelektualny głód”.

Uczestniczka: „W czasie Forum poruszyła mnie wypowiedź małżonków nawiązująca do świec: oparta na słowie Bożym, sama prawda o sakramencie małżeństwa. Matka opowiadająca o dzieciach poza Kościołem, swoim podejściem dała wielką nadzieję. Przytoczone słowa z formuły chrztu: Co daje wiara? – Życie! były wspaniałym podsumowaniem, a adoracja najpiękniejszym momentem”.

Małżeństwo: „Dla naszej rodziny i dla naszego małżeństwa dało nam to inne nowe doświadczenie na wychowanie dzieci w wierze. Dostrzegliśmy, że każdy człowiek doświadcza Boga w inny sposób niż my na to spoglądaliśmy”.

Ksiądz: „Od rana dyskutujemy z proboszczem o wczorajszym forum i mam jedną uwagę – szkoda, że to było dopiero pierwsze. Dobrze było wysłuchać tych głosów”.

Fot. J. Andrzejewski