Jedność, służba, świadectwo

Prymas Polski przewodniczył 17 października w tarnowskiej katedrze Mszy św. inaugurującej VIII Diecezjalne Forum Ruchów i Stowarzyszeń Katolickich oraz obchody 20-lecia reaktywacji Akcji Katolickiej Diecezji Tarnowskiej. 

W homilii, nawiązując do liturgii słowa i przywołując nauczanie papieża Franciszka mówił o aktywności i misji laikatu w Kościele. Jak podkreślił, ruchy i stowarzyszenia kościelne są jego wielkim bogactwem. „Widzimy w Was, Siostry i Bracia, nie tylko cenną pomoc i wsparcie w misji Kościoła głoszącego Ewangelię Chrystusa, ale rzeczywistych uczestników tej misji, coraz bardziej świadomych i odpowiedzialnych swego powołania w Kościele i świecie” – przyznał. Wskazując dalej na zadania wynikające z powyższego powołania abp Polak tłumaczył, że streścić je można w trzech słowach – JEDNOŚĆ, SŁUŻBA, ŚWIADECTWO.

„Członkowie ruchów, stowarzyszeń i wspólnot kościelnych muszą zawsze pamiętać, jak to trafnie ujął papież Franciszek, że wszyscy jesteśmy w tej samej łodzi i zmierzamy do tego samego portu. Bronić się więc musimy przed zakradającą się pokusą rywalizacji między nami, przed pogłębianiem jakiegokolwiek ducha sporu, przed przyjmowaniem postawy koczowników, zaledwie luźno powiązanych z innymi, którzy głoszą Chrystusa. Pamiętajmy, że tylko świadectwo wspólnot braterskich i pojednanych jest tym światłem, które przyciąga” – przestrzegał Prymas.

Drugie słowo klucz, SŁUŻBA stanowi – jak dodał – istotę chrześcijańskiej obecności i świadectwa w świecie. Służba innym uwalnia nas od zniechęcenia i smutku, od lęku i skupienia na naszych własnych sprawach i problemach. Zdolność do służby – stwierdził metropolita gnieźnieński – jest sprawdzianem dojrzałości i wiarygodności członków ruchów, stowarzyszeń i wspólnot kościelnych. „Służąc, przyczyniamy się do budowania wspólnoty Kościoła. W ten sposób też wychodzimy poza ciasne ramy naszych wspólnot, kierując się ku tym, którzy najbardziej potrzebują naszej pomocy i naszego wsparcia. Nie służymy więc sobie samym i nie jesteśmy dla samych siebie. Jesteśmy dla innych” – mówił abp Polak.

I wreszcie ŚWIADECTWO. Kościół – kontynuował metropolita gnieźnieński – jest misyjny, a w nim wszystkie ruchy, wspólnoty i stowarzyszenia są wezwane, by iść i dawać świadectwo o Ewangelii. „Nie wolno nam czekać. Nie wolno tkwić jedynie w tym, co nam dobrze znane i w czym czujemy się tak naprawdę bezpieczni. Nie wolno usprawiedliwiać się w ten sposób i z jakąś trwogą troszczyć się tylko o to, co mamy” – przestrzegał Prymas, dodając za papieżem Franciszkiem, że Chrystusa trzeba głosić nie przez idee, ale właśnie przez świadectwo.

Prymas nawiązał też do życia i misji św. Wojciecha, którego relikwie przywiózł z sobą do Tarnowa. Powyższe trzy słowa: jedność, służba i świadectwo – jak mówił – najlepiej charakteryzują postać biskupa-męczennika, który patronuje nie tylko Polsce i archidiecezji gnieźnieńskiej, ale także Akcji Katolickiej. „Święty Wojciech jest patronem jedności, patronem jeszcze nie podzielonego Kościoła, patronem Kościoła, który oddycha dwoma płucami. On bowiem – jak wskazywał święty Jan Paweł II – swoim życiem i śmiercią położył podwaliny pod europejską tożsamość i jedność, pod tę wspólnotę ducha, wspólnotę ludzkich sumień wypalonych w ogniu Ewangelii. Życie i misja świętego Wojciecha były i wciąż są też przykładem doskonałej służby. Albowiem ponad miłość doczesnego życia – mówił o nim w Gnieźnie święty Jan Paweł II – postawił on miłość do Syna Bożego. Poszedł za Chrystusem jako wierny i ofiarny sługa, dając o Nim świadectwo za cenę swej krwi. Tak, jest to wciąż żywe i przemawiające świadectwo. Jest ono przecież wciąż obecne w Kościele i wciąż wydaje swoje owoce. I jak zachęcał nas jeszcze w swej gnieźnieńskiej homilii, wygłoszonej ze Wzgórza Lecha w millenium męczeńskiej śmierci świętego Wojciecha, Jan Paweł II, to właśnie w duchu tego świętowojciechowego świadectwa wszyscy jesteśmy wezwani, by jego dzieło ewangelizacji podjąć dziś z nową mocą” – mówił na koniec Prymas Polski. 

BK
Fot. Beata Malec-Suwara/Gość Niedzielny