Jubileusz abp. Henryka Muszyńskiego (video)

Abp senior Henryk Muszyński dziękował 25 marca za dar powołania i 60-lecie kapłaństwa oraz 25-lecie posługi biskupiej w archidiecezji i metropolii gnieźnieńskiej. „Moje serce przepełnia dziś ogromna wdzięczność za to, że Bóg nigdy mnie nie zawiódł. Przez cały mój kapłański i biskupi żywot doświadczałem, jak jest wielki i wspaniały” – przyznał.   

W jubileuszowej Mszy św. uczestniczyli licznie duchowni, osoby życia konsekrowanego, przedstawiciele władz, współpracownicy, przyjaciele i najbliżsi dostojnego Jubilata. Obecny był m.in. abp senior Edmund Piszcz, emerytowany ordynariusz archidiecezji warmińskiej oraz biskupi metropolii gnieźnieńskiej: bp Wiesław Mering z Włocławka, bp Jan Tyrawa z Bydgoszczy oraz z Gniezna bp Krzysztof Wętkowski, bp senior Bogdan Wojtuś oraz abp senior Józef Kowalczyk, który wprowadzał w życie reformę administracyjną Kościoła w Polsce zawartą w ogłoszonej dokładnie przed 25 laty bulli papieża Jana Pawła II „Totus Tuus Poloniae populus”. Eucharystii przewodniczył Prymas Polski abp Wojciech Polak, który witając obecnych nawiązał do obu świętowanych jubileuszy. „Przed sześćdziesięciu laty, 28 kwietnia 1957 roku, w pelplińskiej katedrze, przez przyjęty sakrament święceń, nasz drogi Jubilat, ksiądz arcybiskup Henryk Muszyński, wypowiedział swoje fiat, niech mi się stanie, rozpoczynając w ten sposób swoją drogę kapłańskiego posługiwania. Dziś, my wszyscy tutaj zgromadzeni, pragniemy, drogiego nam Jubilata, otoczyć modlitwą i wypowiedzieć słowa wdzięczności Bogu za dar Chrystusowego kapłaństwa, który stał się jego udziałem” – mówił metropolita gnieźnieński. Jak dodał, w dziękczynienie to wpisuje się także 25. rocznica posługi biskupiej Jubilata w archidiecezji gnieźnieńskiej, którą rozpoczął w 1992 roku na mocy decyzji św. Jana Pawła II. „Wspominając w dwudziestopięciolecie reorganizację struktur Kościoła w Polsce, które dokonało się bullą świętego Jana Pawła II Totus Tuus Poloniae populus, i jeszcze raz wraz z całym Kościołem w Polsce, dziękując obecnemu tu z nami na modlitwie arcybiskupowi Józefowi Kowalczykowi, ówczesnemu nuncjuszowi apostolskiemu w Polsce, za odważną realizację papieskich decyzji, wracamy pamięcią do tych dni, w których witaliśmy w Gnieźnie, naszego nowego arcybiskupa, który po 171 latach, na stałe przybył do nas. On sam mówił nam wtedy, że z Włocławka, którego był dotąd pasterzem, przychodzi do Gniezna, jak przychodzi się do Matki, ożywiony najgłębszym uczuciem miłości, wdzięczności, ale i nadziei. I właśnie za tę miłość i nadzieję, którą Ksiądz Arcybiskup wniósł wówczas do naszego Kościoła i wciąż, przez całe to ćwierćwiecze pasterskiego posługiwania nadal wnosi, pragniemy dziś serdecznie dziękować” – podkreślił abp Wojciech Polak.

Wdzięczność wobec Boga i ludzi wyraził także sam Jubilat. Jak przyznał w homilii, łaska powołania, obok łaski chrztu świętego, jest największym darem, jaki od Boga otrzymał. „Dziś po sześćdziesięciu latach kapłaństwa i 25 latach posługi w archidiecezji gnieźnieńskiej ożywia moje serce ogromna wdzięczność za to, że Bóg nigdy mnie nie zawiódł. Ja Go zawodziłem wiele razy, On nie zawiódł mnie nigdy. Przez cały mój kapłański i biskupi żywot doświadczałem, jak jest wielki i wspaniały. Jestem Jego ogromnym dłużnikiem, ale jestem także dłużnikiem wielu dobrych ludzi, dzięki którym mogę dziś dziękować Bogu wraz z wszystkimi, którzy mnie otaczają” – przyznał abp Muszyński. Wskazał także na przeprowadzoną przed ćwierćwieczem reformę jako ważny okres w dziejach Kościoła w Polsce i w dziejach poszczególnych diecezji, także najstarszej archidiecezji i metropolii gnieźnieńskiej, której z woli papieża Jana Pawła II został pasterzem – pierwszym po 171 latach na stałe rezydującym w Gnieźnie. „Za szczególny i niezasłużony dar poczytuję sobie fakt, że właśnie tutaj, w świętowojciechowej diecezji miałem i mam okazję pełnić swoją posługę. Dziwnym zrządzeniem Bożej Opatrzności w czasie tej posługi przypadły wielkie milenijne jubileusze, najpierw śmierci, następnie kanonizacji św. Wojciecha, a potem milenijna uroczystość istnienia pierwszej archidiecezji i metropolii w naszej Ojczyźnie. Dzisiejszy srebrny jubileusz jest zatem dziękczynieniem całej archidiecezji gnieźnieńskiej za to wielkie dzieło Jana Pawła II, który jak nikt inny wpisał się w nasze ojczyste dzieje” – podkreślił arcybiskup senior wskazując dalej na szczególną pamięć papieża Polaka o Gnieźnie. To właśnie na gnieźnieńskim Wzgórzu Lecha Ojciec Święty wypowiedział wiele ważnych słów, przypominając nam o wciąż żywym dziedzictwie św. Wojciecha. Dziedzictwie, którym w pierwszym rzędzie jest łaska chrztu świętego. „Wszelka odnowa człowieczeństwa, rodziny i Kościoła zaczyna się od odnowy łaski chrztu świętego” – wskazał abp Muszyński, wyrażając nadzieję, że to dziedzictwo będziemy nie tylko podtrzymywać, ale i jak najgodniej wypełniać. Na koniec wspomniał rodziców, najbliższych i kapłanów, których Bóg postawił na jego drodze oraz podziękował wszystkim obecnym za pamięć i wspólną modlitwę. Szczególny dług wdzięczności – mówił – ma wobec gnieźnieńskich sióstr karmelitanek bosych, bydgoskich sióstr klarysek oraz sióstr wspólnej pracy, sióstr elżbietanek i sióstr Wynagrodzicielek Najświętszego Oblicza, które obecnie tak ofiarnie służą mu pomocą.

Mszę św. wspólnie z Prymasem Polski abp. Wojciechem Polakiem, jubilatem abp. Henrykiem Muszyńskim i biskupami celebrowali kapłani z Gniezna, Bydgoszczy i Włocławska. Obecni byli kanonicy Kapituły Prymasowskiej, wspólnota gnieźnieńskiego seminarium duchownego oraz bracia ze Stowarzyszenia św. Wojciecha. W czasie liturgii śpiewał Chór Prymasowski.

 

video P. Kujawski 

video P. Kujawski 

Abp senior Henryk Muszyński urodził się 20 marca 1933 roku w Kościerzynie na Kaszubach jako trzecie dziecko Marii i Franciszka Muszyńskich. Ojciec pracował jako urzędnik w miejscowym Starostwie Powiatowym, a matka zajmowała się domem. Po zakończeniu II wojny światowej w przyspieszonym trybie skończył Szkołę Podstawową i rozpoczął naukę w Państwowym Gimnazjum i Liceum w Kościerzynie. Po zdaniu matury wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Pelplinie. Święcenia kapłańskie przyjął 28 kwietnia 1957 roku w katedrze w Pelplinie z rąk bp. Kazimierza Kowalskiego. W 1960 roku rozpoczął studia specjalistyczne, które odbywał kolejno w Lublinie, Rzymie, Jerozolimie i Heidelbergu. Po ukończeniu studiów wrócił do rodzinnej diecezji chełmińskiej i rozpoczął pracę w Wyższym Seminarium Duchownym w Pelplinie. Wykładał także na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie, był kierownikiem tamtejszej Katedry Starego Testamentu i p.o. kierownika Katedry Archeologii Starożytnego Bliskiego Wschodu. W 1985 roku papież Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji chełmińskiej. Sakrę biskupią przyjął 25 marca 1985 roku w bazylice katedralnej w Pelplinie. Ponad dwa lata później – 19 grudnia 1987 roku został mianowany ordynariuszem włocławskim, a 25 marca 1992 roku, na mocy decyzji Jana Pawła II wyrażonej w bulli „Totus Tuus Poloniae populus”, arcybiskupem metropolitą gnieźnieńskim – pierwszym po 171 latach ordynariuszem najstarszej diecezji w Polsce na stałe rezydującym w Gnieźnie. Abp Henryk Muszyński jest cenionym biblistą i laureatem wielu cennych nagród i wyróżnień. Jest zasłużony dla dialogu polsko-żydowskiego i polsko-niemieckiego. Ma w swoim dorobku ponad 300 publikacji. W czasie swojej długiej i owocnej posługi pełnił wiele ważnych funkcji w Kościele powszechnym. Był m.in. wiceprzewodniczącym Konferencji Episkopatu Polski, członkiem Papieskiej Rady Popierania Jedności Chrześcijan oraz członkiem watykańskiej Kongregacji Nauki Wiary, w której pracował z kard. Josephem Ratzingerem, późniejszym papieżem Benedyktem XVI. Wydatnie przyczynił się do powrotu godności Prymasa Polski do urzędującego arcybiskupa gnieźnieńskiego, co stało się faktem w 2009 roku. Był pierwszym noszącym ten tytuł po wspomnianym powrocie. Jako Prymas Polski zasiadał w Radzie Stałej KEP. Nadal jest czynny. Pisze, pracuje naukowo, w miarę sił i możliwości angażuje się duszpastersko. 

B. Kruszyk KAI
Fot. J. Andrzejewski