Księżna, matka, klaryska, błogosławiona

Zapraszamy 16 czerwca ok. godziny 19.15 (po wieczornej Mszy św. i nabożeństwie ku czci bł. Jolenty) na spotkanie poświęcone błogosławionej, królewskiej córce z rodu Arpadów, która wyszła za mąż za Piasta i której relikwie znajdują się w kościele franciszkanów w Gnieźnie. O tej niezwykłej kobiecie, której beatyfikacja odbyła się w 1827 roku, opowie autor książki Krzysztof Zalaszewski. Publikacja będzie dostępna po spotkaniu.

Bł. Jolenta urodziła się około 1244 r. w Ostrzyhomiu. Byłą córką węgierskiego króla Beli IV i siostrą św. Kingi, na której dworze się wychowała. W 1256 r., mając zaledwie 17 lat, poślubiła księcia kaliskiego Bolesława Pobożnego. Była wzorową żoną i matką trojga córek: Elżbiety (późniejszej żony Henryka Grubego, księcia legnickiego), Jadwigi (późniejszej żony króla Władysława Łokietka) oraz Anny (późniejszej klaryski w Gnieźnie). Swoją postawą wywierała ogromny wpływ na otoczenie. Uczestniczyła w pobożnych i licznych fundacjach swojego męża. Z oddaniem opiekowała się też biednymi i chorymi.

Po śmierci Bolesława Pobożnego w 1279 r. wstąpiła do klarysek, z którymi już wcześniej utrzymywała kontakty. Na początku przebywała wraz z Kingą w klasztorze w Starym Sączu. W 1283 r. lub raczej po śmierci Kingi, która nastąpiła w 1292 r., przeniosła się do klasztoru klarysek w Gnieźnie. Mimo wysokiego urodzenia i dostojnego wieku, pełniła funkcje służebne. Miała zajmować bardzo ciasną celę, przylegającą do schodów i znajdującą się blisko kuchni. Ze źródeł hagiograficznych dowiadujemy się, że błogosławiona oddawała się kontemplacji tajemnic pasyjnych.

O Jolencie, jako mistyczce mówi stare podanie, że podczas medytacji dostąpiła wizji oblanego blaskiem Jezusa ubiczowanego, przywiązanego do słupa. Ten aspekt życia Jolenty znajdujemy na obrazie i rzeźbie w poświęconej jej kaplicy w kościele franciszkanów w Gnieźnie. Zmarła w opinii świętości 17 czerwca 1304 r. w Gnieźnie. Została beatyfikowana przez papieża Leona XII w 1827 roku.