List abp. Wojciecha Polaka z okazji 62. Światowego Dnia Modlitw o Powołania 

„Niewątpliwie ważnym zadaniem dla wspólnoty Kościoła jest pomoc młodym ludziom w odkrywaniu i w rozeznawaniu powołania. Jesteśmy więc wszyscy we wspólnocie naszego Kościoła wezwani, aby wspierać młodzież i aby towarzyszyć młodym na drodze rozeznawania swego powołania” – pisze Prymas Polski abp Wojciech Polak w liście na Niedzielę Dobrego Pasterza. Publikujemy pełną treść listu.

List pasterski arcybiskupa Wojciecha Polaka, Prymasa Polski z okazji 62. Światowego Dnia Modlitw o Powołania 

Niedziela Dobrego Pasterza – 11 maja 2025 r.

Umiłowani w Panu, Siostry i Bracia!

Dzieje Apostolskie ukazują misję ewangelizacyjną Pawła i Barnaby, którzy docierają do Antiochii Pizydyjskiej. Wokół nich zbierają się tłumy, aby słuchać słowa Bożego (Dz 13,44). Ich działalność wzbudza wiarę i rodzi w sercach wielką radość. Słowo Pańskie szerzy się po całym kraju (por. Dz 13,49). Uczniowie są jednak prześladowani i wyrzuceni z miasta, a mimo tego nie poddają się. Pełni wesela i Ducha Świętego idą dalej (por. Dz 13,51-52). Skąd taka decyzja? Dlaczego trwają nadal w wypełnianiu swojego zadania? Paweł i Barnaba są świadomi swojego powołania – zostali wezwani przez Ducha Świętego, aby głosić słowo Boże i czynią to z wielkim oddaniem i zaangażowaniem (por. Dz 13,2-5). Realizują swoje powołanie, ponieważ wsłuchują się w głos Dobrego Pasterza, który troszczy się o nich. Taka postawa gwarantuje, że nie zginą na wieki i nikt nie wyrwie ich z ręki Pasterza.

Drodzy Siostry i Bracia!

W IV Niedzielę Wielkanocną, zwaną Niedzielą Dobrego Pasterza, po raz sześćdziesiąty drugi obchodzimy Światowy Dzień Modlitw o Powołania: Pielgrzymi
nadziei: dar życia. Hasło tego dnia i tygodnia modlitw o powołania bardzo dobrze wpisuje się w motto Roku Jubileuszowego. Pielgrzymami są ci, którzy wędrują do miejsca naznaczonego Bożą obecnością; nadzieja to pragnienie dobra, które połączone jest z wytrwałym oczekiwaniem na jego uzyskanie; natomiast wezwanie dar życia to zaproszenie do uczynienia z własnego życia daru miłości. Papież Franciszek w swoim orędziu na ten dzień wskazywał, że w naszych czasach wielu młodych czuje się zagubionych w obliczu przyszłości. Często doświadczają niepewności co do perspektyw pracy, a jeszcze głębiej, kryzysu tożsamości, który jest kryzysem sensu i wartości, a zamęt cyfrowy sprawia, że staje się on jeszcze trudniejszy do przejścia. Niesprawiedliwość wobec słabych i ubogich, obojętność egoistycznego dobrobytu, przemoc wojny, zagrażają planom dobrego życia, które pielęgnują w swoich sercach. Dlatego tak ważne staje się odkrycie przez młodzież jakie jest jej życiowe powołanie. Ono jest bowiem cennym darem, który Bóg zasiewa w sercach, wezwaniem do wyjścia poza siebie, aby podjąć drogę miłości i służby. Pan, który zna serce człowieka, nie porzuca nas w niepewności; wręcz przeciwnie, chce wzbudzić w każdym świadomość, że jest on miłowany, powołany i posłany jako pielgrzym nadziei  (por. Franciszek, Orędzie).

Niewątpliwie ważnym zadaniem dla wspólnoty Kościoła jest pomoc młodym ludziom w odkrywaniu i w rozeznawaniu powołania. Jesteśmy więc wszyscy
we wspólnocie naszego Kościoła wezwani, aby wspierać młodzież i aby towarzyszyć młodym na drodze rozeznawania swego powołania. Chcemy naszą modlitwą i naszą bliskością pomagać młodym, by z nadzieją wsłuchiwali się w głos swojego serca i z odwagą pytali Boga o to, czego dla nich pragnie. Młodzi potrzebują też naszego świadectwa. Potrzebują przypomnienia i wskazania, że cisza modlitwy jest niezbędna, aby odczytać Boże powołanie, aby dać wolną i świadomą odpowiedź. Módlmy się więc za nich i wraz z nimi, aby dobrze rozeznali swoje powołanie, usłyszeli głos Boga i nie bali się pójść za Nim, aby wytrwali na tej drodze.

Moi Kochani!

Dziękuję Wam za duchowe i materialne wsparcie kleryków naszej świętowojciechowej archidiecezji. Dziękuję wraz ze wspólnotą naszych seminarzystów i wychowawców za zebrane dzisiaj na ten cel ofiary, które są konkretnym przejawem Waszej troski o powołania. Dziękuję także członkom Stowarzyszenia Wspierania Powołań Kapłańskich Archidiecezji Gnieźnieńskiej, którzy od wielu lat pomagają osobom powołanym do kapłaństwa. Dziękuję również Fundacji im. Kardynała Glempaw Holandii, która przed czterdziestu laty zaangażowała się w dokończenie budowy nowego seminaryjnego gmachu i do dziś troszczy się i wspiera duchowo oraz materialnie gnieźnieńskich kleryków.

Chciałbym podziękować Wam też za każdą działalność o charakterze powołaniowym, podejmowaną w parafiach i dekanatach. Cieszę się, że kontynuowana jest sztafeta modlitwy w naszej katedrze w intencji powołań do kapłaństwa i życia zakonnego, że tak wielu przybywa w kolejne czwartki do Gniezna. Przy relikwiach św. Wojciecha módlmy się wraz z młodymi i za młodych, aby dobrze rozeznali swoje życiowe powołanie. Cieszę się, że kolejny raz w uroczystość Zwiastowania Pańskiego siostry zakonne i nasi klerycy modlili się w kaplicy seminaryjnej w Gnieźnie o świętość życia i o nowe powołania. Nadzieję w moim sercu rodzi coraz odważniejsza odpowiedź wzrastającej liczby młodych ludzi, którzy biorą udział w rekolekcjach, dniach skupienia i innych wydarzeniach organizowanych przez diecezjalne duszpasterstwo powołań i duszpasterstwo młodzieży. To wielka radość, że nasi klerycy wraz z moderatorami tak chętnie są zapraszani przez Wasze wspólnoty parafialne do modlitwy o nowe powołania do służby Bożej, że mogą dzielić się tym, jak usłyszeli głos Boga w swoim życiu, że mogą dać świadectwo swojego powołania i nieść nadzieję tym wszystkim, którzy ich przyjmują.

Bracia i Siostry, 

Kościół jest żywy i płodny, gdy rodzi nowe powołania. A świat szuka, często nieświadomie, świadków nadziei, którzy swoim życiem głoszą, że pójcie za Chrystusem jest źródłem radości. Nie ustawajmy zatem w proszeniu Pana o nowych robotników na Jego żniwo, pewni, że On nie przestaje powoływać z miłością (por. Franciszek, Orędzie). Pamiętajmy w tym czasie o kandydacie do święceń diakonatu Eryku, który 17 maja przyjmie święcenia oraz diakonach Bartoszu, Jakubie i Kamilu, którzy 31 maja w katedrze gnieźnieńskiej zostaną wyświęceni na kapłanów. Bądźmy z nimi i otoczmy ich serdeczną modlitwą. Niech odczują wsparcie całej wspólnoty naszego Kościoła.

Rozpoczął się maj, miesiąc, w którym odmawiamy w kościołach, przy krzyżach i przydrożnych kapliczkach litanię do Najświętszej Maryi Panny. Poprzez Jej matczyne serce zanieśmy Bogu nasze prośby i dziękczynienia. Niech Maryja, Matka Nadziei i Wychowawczyni Powołań, uczy nas jak mamy otwierać umysły i serca na Ducha Świętego i podejmując swoje powołanie, wzrastać w tej nadziei, która nie zawodzi. Proszę Was również o modlitwę w intencji mojej pasterskiej posługi, a nade wszystko w intencji nowo wybranego Ojca świętego. Pamiętając zaś o Was wszystkich w modlitwie, z całego serca wszystkim Wam błogosławię.

† Wojciech Polak
Arcybiskup Metropolita Gnieźnieński
Prymas Polski