Męczennik miłości
Dziś 75. rocznica śmierci św. Maksymiliana Kolbego. Umarł w głodowym bunkrze dobity zastrzykiem fenolu. „Źródłem pokoju jest zdać się na wolę Bożą: robić, co jest w naszej mocy, resztę zostawić staraniu Bożej Opatrzności i zaufać jak dziecko Matce swej najlepszej” – uczył.
Maksymilian Maria Kolbe urodził się 8 października 1894 roku w Zduńskiej Woli. W 1910 roku wstąpił do zakonu franciszkanów we Lwowie. Był wielkim czcicielem Matki Bożej. W 1927 roku założył pod Warszawą klasztor, który nazwał Niepokalanowem i który przed II wojną światową był największą wspólnotą zakonną na świecie. Mieszkało w nim wówczas 760 zakonników. Był również ośrodkiem ewangelizacyjnym, w której to misji św. Maksymilian wykorzystywał nowatorskie metody i środki. Założył m.in. wydawnictwo, w którym drukowano „Rycerza Niepokalanej” i inne publikacje. Był również twórcą stowarzyszenia Rycerstwo Niepokalanej, które skupia obecnie prawie 4 miliony członków na całym świecie. W czasie II wojny światowej działalność klasztoru została zawieszona, a zakonników aresztowano. Po wyjściu na wolność o. Maksymilian zorganizował w klasztorze 3 tysiące miejsc dla wysiedlonych z Poznańskiego wśród których było 2 tysiące Żydów. Zorganizował także nieustanną adorację Najświętszego Sakramentu, otworzył warsztaty rzemieślnicze i usługowe, urządził dział sanitarny. Gestapo aresztowało go ponownie 17 lutego 1941 roku. 28 maja został przewieziony do Oświęcimia i osadzony w KL Auschwitz, gdzie otrzymał numer 16670. W ostatnich dniach lipca, po ucieczce jednego z więźniów, ofiarował swoje życie za nieznanego mu Franciszka Gajowniczka, którego w odwecie za ucieczkę współwięźnia skazano na śmierć głodową wraz z dziewięcioma innymi więźniami. W głodowym bunkrze o. Maksymilian przeżył 2 tygodnie. W wigilię Wniebowzięcia NMP, 14 sierpnia 1941 roku oprawcy dobili go zastrzykiem fenolu. Został beatyfikowany 17 października 1971 roku przez papieża Pawła VI. 10 października 1982 roku papież Jan Paweł II kanonizował go jako męczennika.
Więcej nt. życia św. Maksymiliana Kolbego TUTAJ
