Pielgrzymka Jana Pawła II 1979
Pierwsza pielgrzymka papieża Jana Pawła II do Ojczyzny odbyła się w dniach 2-10 czerwca 1979 roku. W pierwotnym programie Gniezno nie zostało ujęte. Dopisano je na prośbę samego papieża. Papież wylądował w Warszawie 2 czerwca. W dniach 3-4 czerwca odwiedził Gniezno. Następnie 4-6 czerwca Częstochowę, 6 czerwca Kraków, 7 czerwca Kalwarię Zebrzydowską, Wadowice i Oświęcim, 8 czerwca Nowy Targ i 8,9,10 czerwca ponownie Kraków. Wizyta Jana Pawła II w mieście św. Wojciecha, podobnie jak cała pielgrzymka, była nie tylko wielkim przeżyciem duchowym, ale i wydarzeniem o doniosłych następstwach społeczno-politycznych. Odbyła się – jak napisał w jednym z artykułów abp Henryk Muszyński: „kiedy struktury komunizmu były jeszcze trwałe i mocne, a obecność papieża w Polsce była uważnie śledzona nie tylko przez komunistyczne władze Polski, ale także przez przywództwo całego bloku komunistycznego. Pielgrzymka ta miała trudne do przecenienia skutki dla przyszłości Kościoła, a pośrednio także dla ateistycznego systemu komunistycznego w Polsce i Europie”. W czasie pobytu w Gnieźnie Jan Paweł II rozpoczął spontaniczny dialog z młodzieżą, który – jak uważa wielu – był zapowiedzią późniejszych Światowych Dni Młodzieży, i który trwał nieprzerwanie przez cały jego pontyfikat.
