Prymas Polski przewodniczył Mszy św. w intencji mieszkańców Gniezna
Abp Wojciech Polak przewodniczył 23 kwietnia w katedrze gnieźnieńskiej Mszy św. w intencji Gniezna, któremu patronuje św. Wojciech. Prymas wręczył też relikwie męczennika przedstawicielom proszących o nie wspólnot i parafii. W tym roku, ze względu na oktawę wielkanocną, uroczystość liturgiczna św. Wojciecha przeniesiona jest na 28 kwietnia.
Msza św. zgromadziła duchowieństwo, wiernych oraz przedstawicieli władz miasta i powiatu z prezydentem Gniezna Michałem Powałowskim oraz starostą gnieźnieńskim Tomaszem Budaszem. Podczas Eucharystii modlono się za zmarłego papieża Franciszka. Nawiązując w homilii do wydarzeń z wielkanocnego poniedziałku ks. kan. Jakub Dębiec przyznał, że nikt nie spodziewał się, że ten, który w niedzielę wielkanocną udzielał nam i światu błogosławieństwa, za chwilę przekroczy bramę śmierci.
„Zaczęliśmy się zastanawiać nad końcem życia, nad śmiercią, a przecież prefacja mówi, śmierć nie kończy życia, ale jest bramą, przez którą przechodzi się do nowego życia. Można paradoksalnie powiedzieć, że śmierć, której być może się obawiamy, która rodzi w nas pytania, o której nie chcemy myśleć, ta śmierć jest także wyrazem bliskości Boga, bo w momencie, kiedy przez jej bramę przejdziemy, zobaczymy Go twarzą w twarz” – mówił kaznodzieja.
Nawiązał też do życia i świadectwa św. Wojciecha, który – jak przyznał – może być patronem wszystkich ludzi dobrej woli, może być patronem także tych, którzy w życiu społecznym szukają dobra i prawdy.
„Święty Wojciech potrafił poświęcić ziemskie zaszczyty i godności dla realizowania Bożej woli i tej woli pozostał wierny do końca. Nie był rozumiany przez swoich, nie został zrozumiany przez pogan, do których poszedł tylko z Ewangelią. Ale nigdy z tej raz obranej drogi wierności się nie zawrócił. I na jego świadectwie Bolesław Chrobry budował pomyślność naszego kraju” – przypomniał ks. Dębiec.
Podczas liturgii miało miejsce przekazanie relikwii św. Wojciecha proszącym o nie parafiom i wspólnotom. Z rąk Prymasa Polski abp. Wojciecha Polaka otrzymali je przedstawiciele parafii pw. św. Wojciecha w Nidzicy (archidiecezja warmińska), parafii pw. Wniebowzięcia NMP w Sarbinowie (diecezja koszalińsko-kołobrzeska) oraz Seminarium Misyjnego Redemptoris Mater w Czeskich Budziejowicach.
Uroczystość św. Wojciecha to także dzień imienin Prymasa Polski, któremu życzenia na zakończenie liturgii złożył bp Radosław Orchowicz.
Ogólnopolskie uroczystości odpustowe ku czci św. Wojciecha, połączone z obchodami 1000-lecia pierwszych koronacji królewskich w katedrze gnieźnieńskiej, odbędą się w Gnieźnie 26 i 27 kwietnia.
Święty Wojciech – patron jednego i niepodzielonego Kościoła, patron Polski, archidiecezji gnieźnieńskiej i Gniezna urodził się w 956 roku w czeskich Libicach. Od dziecka przeznaczony do stanu duchownego w wieku 27 lat został mianowany biskupem Pragi. Do swojej biskupiej stolicy wszedł boso. W posłudze był gorliwy i bezkompromisowy. Nie troszczył się o siebie, większą część dóbr biskupich przeznaczał na ubogich, zaopatrując ich potrzeby, odwiedzając ich i pilnie słuchając. Odwiedzał też więzienia, a przede wszystkim targi niewolników. Praga leżała na szlaku ze wschodu na zachód i stąd dostarczano niewolników do krajów mahometańskich. Nawoływał też usilnie do przemiany życia i porzucenia złych obyczajów zarówno ówczesne elity świeckie, jak i duchowieństwo. Niezrozumiany i skonfliktowany z nimi wyjechał ze swoim bratem przyrodnim Radzymem najpierw do Rzymu, a później do pogańskiego plemienia Prusów. Jego misja trwała krótko. Rankiem 23 kwietnia 997 roku zginął zamordowany przez pogańskiego ofiarnika ciosami włóczni. Miał wówczas 41 lat. Został pochowany w Gnieźnie. Dwa lata później papież Sylwester II ogłosił go świętym erygując jednocześnie pierwszą na ziemiach polskich metropolię ze stolicą w Gnieźnie, w skład której weszły: archidiecezja gnieźnieńska, diecezja kołobrzeska dla Pomorza, diecezja wrocławska dla Śląska i diecezja krakowska dla Małopolski . Dekret zrealizowano w roku 1000, podczas historycznego Zjazdu Gnieźnieńskiego, kiedy do grobu św. Wojciecha, swojego przyjaciela, przybył z pielgrzymką cesarz Otton III.
