Prymas Polski: trwanie to dojrzałość, także w wierze
„Trwanie wyraża dojrzałość. Mówi o stałości, o konieczności podejmowania trudu i wysiłku. Przeciwieństwem trwania jest działanie z doskoku, na moment, pod wpływem emocji, ale przeciwieństwem trwania jest także rezygnacja i zaniechanie bo pojawiły się przeszkody, bo potrzeba wysiłku, cierpliwości, zaangażowania” – mówił 21 maja w Inowrocławiu Prymas Polski abp Wojciech Polak.
Metropolita gnieźnieński przewodniczył w miejscowym kościele pw. św. Józefa Mszy św. z poświęceniem sztandaru Sanatorium Uzdrowiskowego „Przy Tężni”. W homilii, nawiązując do Ewangelii o krzewie winnym i słów Jezusa: „trwajcie we Mnie” przyznał, że owo trwanie jest zawsze synonimem dojrzałości, także w kontekście wiary. Informuje nas bowiem o pewnej stałości w działaniach, o ważnej i istotnej – jak to się dziś często podkreśla – trwałości projektu, o pewnym i stałym fundamencie, na którym można się oprzeć.
„Przeciwieństwem trwania są z pewnością działania, które podejmuje się jedynie z doskoku, na moment, na chwilkę, na jeden raz, bo masz taką zachciankę, bo akurat cię poniosły emocje, bo coś ci się podoba, bo akurat do ciebie to trafiło” – mówił Prymas.
„Ale przeciwieństwem trwania – kontynuował – jest także rezygnacja z czegoś, bo jest to trudne, bo pojawiły się przeszkody, bo potrzeba dużego wysiłku, zaangażowania, cierpliwości”. Trwanie więc – dodał abp Polak – nie jest bierne, ale czynne. Trwanie w Jezusie jest także trwaniem wzajemnym, a więc takim, które jest żywe, obecne i owocne.
„Użyta dziś w Ewangelii metafora krzewu winnego, wyrażając – jak nam przypominał papież Franciszek – pełną miłości troskę Boga o nas, z drugiej strony przestrzega nas, ponieważ jeśli zerwiemy więź z Panem, nie będziemy w stanie przynosić owoców dobrego życia, a nam samym grozi, że staniemy się suchymi gałęziami” – tłumaczył abp Polak.
Przypomniał jednocześnie, że zasada wzajemności i więcej jeszcze, współpracy, realizowana jest w pełnej wolności, Bóg bowiem zawsze i do końca szanuje naszą wolność i wciąż nas uczy życia we wzajemnej wolności i kształtowania naszych wzajemnych relacji w oparciu o wolność i szacunek dla ludzkiej godności
„Wzajemny szacunek zakłada jednak również naszą dojrzałość i odpowiedzialność za siebie nawzajem, naszą współpracę i gotowość do zaangażowania oraz zdolność do zgodnego zespołowego działania. W tym ostatecznie tkwi prawdziwa siła trwania i to z kolei rodzi, i tak jak winny krzew przynosi, prawdziwie obfity owoc” – mówił Prymas Polski.
