Święcenia diakonatu
Bp Radosław Orchowicz udzielił w Niedzielę Dobrego Pasterza (8 maja) święceń diakonatu klerykowi Kacprowi Politowskiemu, który w ten sposób rozpoczyna ostatni etap przygotowań do kapłaństwa. „To piękna droga, ale jest na niej także trud” – mówił biskup pomocniczy gnieźnieński.
Uroczystość odbyła się w katedrze gnieźnieńskiej z udziałem rodziców, brata oraz krewnych nowego diakona, a także moderatorów gnieźnieńskiego seminarium duchownego z rektorem ks. kan. Przemysławem Kwiatkowskim i ojcem duchownym ks. Andrzejem Nowickim, który razem z wyświęcanym przeżywał w ostatnim tygodniu rekolekcje przed święceniami.
„Powołanie rodzi się w ten sposób, dzięki sztuce Boskiego Rzeźbiarza, który swoimi «rękami» wydobywa nas z naszych ograniczeń, aby ujawniło się w nas to arcydzieło, którym winniśmy być” – mówił słowami papieża Franciszka bp Orchowicz wskazując, że zwłaszcza Słowo Boże ma moc nas oczyszczać, oświecać i otwierać na powołanie, które powierza nam Bóg.
„Bóg chce naszego zbawienia, dlatego Ewangelia ma docierać do każdego, w dzieło ewangelizacji mamy się włączyć wszyscy, według swojego powołania. I wielu się włącza, angażuje, ale są niestety i tacy – co potwierdza historia i nasze dziś – którzy próbują przeszkadzać, którzy chcą tylko załatwiać swoje ludzkie interesy, którzy nie są wierni wezwaniu Chrystusowemu” – stwierdził biskup pomocniczy gnieźnieński dopowiadając, że wobec tych wszystkich antyświadectw, całego zła i trudności, nie jesteśmy sami, jest z nami zawsze Chrystus Dobry Pasterz.
Bp Orchowicz zwrócił się też bezpośrednio do Kacpra, by dał się Jezusowi poprowadzić z tym właśnie wewnętrznym przekonaniem, że zawsze jest w Jego ręku.
„Podejmij tę drogę. To piękna droga, droga z Jezusem Chrystusem Dobrym Pasterzem, który Cię z rąk nie wypuści, ale jest na niej także trud” – mówił bp Orchowicz przypominając na koniec, że do podjęcia tej drogi wezwany jest każdy ochrzczony, zgodnie z łaską swojego powołania.
Kulminacyjny moment święceń nastąpił po odśpiewaniu Litanii do Wszystkich Świętych. Bp Orchowicz nałożył ręce na głowę wyświęcanego, a następnie odmówił modlitwę święceń. Nowo wyświęcony nałożył przysługujący mu strój liturgiczny – stułę i dalmatykę. Otrzymał również Księgę Ewangelii z wezwaniem: „wierz w to co będziesz czytać, nauczaj tego, w co uwierzysz, i pełnij to, czego będziesz nauczać”.
W przeddzień święceń, podczas uroczystych nieszporów sprawowanych w kaplicy seminaryjnej pod przewodnictwem rektora PWSD ks. Przemysława Kwiatkowskiego, kl. Kacper Politowski złożył wyznanie wiary i podpisał stosowne dokumenty. „Nie chodzi o to, co możesz robić jako diakon, ale o to, kim jesteś, o to, jaki dar Bóg ci uczynił” – mówił ks. Kwiatkowski.
Diakon Kacper Politowski pochodzi z parafii pw. św. Jana Chrzciciela w Wójcinie.
Fot. PWSD Gniezno
Diakon to najniższy stopień sakramentu święceń (dwa wyższe stopnie to prezbiter, czyli ksiądz oraz biskup). Diakonat jest zazwyczaj przygotowaniem do przyjęcia święceń prezbiteratu. Diakoni mają mniejsze niż księża uprawnienia: mogą udzielać chrztu, rozdawać Komunię świętą, czytać Ewangelię, przewodniczyć nabożeństwom (ale nie Mszy św.), sprawować sakramentalia i prowadzić pogrzeby. Strój liturgiczny diakona jest inny niż księdza. Zamiast ornatu diakoni noszą dalmatykę (jest nieco krótsza) lub albę ze stułą przewieszoną przez lewe ramię, spiętą u dołu. W okresie letnim diakoni odbywać będą praktyki duszpasterskie. Ich posługa będzie obejmowała: katechizację, głoszenie homilii, pracę w biurze parafialnym, sprawowanie sakramentów świętych i przewodniczenie liturgii zmarłych, a także współpracę i prowadzenie spotkań z różnymi grupami, ruchami, organizacjami i stowarzyszeniami katolickimi.
