Swoje chwalimy: nasze Madonny

Sierpień to tradycyjnie czas pielgrzymek – tych dalekich i tych bliższych, do cichych, wiejskich sanktuariów, gdzie z łaskami słynących obrazów uśmiecha się do pielgrzymów Matka Boża, a mały Jezus im błogosławi. Pielgrzymujmy i skorzystajmy…

 

Sanktuarium Matki Bożej z Dzieciątkiem w Gościeszynie

Kult Matki Bożej Gościeszyńskiej istnieje od kilku wieków. W spisie inwentarza z roku 1785 zapisanych jest 37 wot przy obrazie, dwie srebrne korony i jedna sukienka na obraz. Dane te świadczą, że już przeszło dwieście lat temu obraz doznawał czci. Wota świadczą o łaskach otrzymywanych za pomocą Matki Bożej Gościeszyńskiej. O pozyskiwaniu łask i wysłuchaniu próśb świadczą wota: krukwie, korale, korona i sukienka. Tradycja przekazała, że od niepamiętnych czasów parafianie i pielgrzymi wypraszali łaski u Boga za wstawiennictwem Matki Bożej Gościeszyńskiej. Parafianie pamiętają, że przed wojną w prezbiterium wisiały dwie kule, jako wota zostawione po cudownym uzdrowieniu. Przy rozbiórce kościoła i budowie nowego, kule zginęły. Z okazji odpustów pątnicy przybywali do Gościeszyna na dwa dni przed uroczystością. Sto metrów od kościoła pielgrzymi klękali i na klęczkach szli przed cudowny obraz Matki Bożej. Uroczystości odpustowe obchodzone są 29 maja.

 

Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Kawnicach  

Dzieje kultu Matki Bożej Kawnickiej sięgają pierwszej połowy XVII wieku, dokładniej 1628 roku kiedy to do odzyskanego z rąk protestantów kościoła zakupiono obraz Matki Bożej jako wotum ekspiacyjne (wynagrodzenie za grzechy). Historycy sztuki bardzo wysoko oceniają jego wartość artystyczną, choć czas oraz miejsce powstania obrazu są ciągle przedmiotem sporów. Sposób przedstawienia Maryi i Dzieciątka Jezus wskazuje na szereg zapożyczeń z obrazu Matki Bożej Częstochowskiej oraz obrazu Matki Bożej Śnieżnej z rzymskiej Bazyliki Santa Maria Maggiore. Chociaż kwestia pochodzenia obrazu budzi różne wątpliwości, to jednak z całą pewnością wiadomo, że bardzo wcześnie stał się on znanym wizerunkiem Najświętszej Maryi Panny, a to za sprawą różnych łask i cudów, co ówczesne władze diecezjalne potwierdziły już w 1640 roku. W 1778 roku papież Pius VI ustanowił dla kawnickiego sanktuarium trzydniowy odpust wyznaczony na niedzielę po 28 sierpnia.

Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Biechowie 

Wierni pielgrzymują do Biechowa od czterech stuleci, z różnych stron Polski, co potwierdzają księgi z opisami cudów. Jednym z pierwszych było uzdrowienie niewidomego człowieka, który przed obrazem Najświętszej Maryi Panny odzyskał wzrok. Najstarsza wzmianka źródłowa o tym wizerunku pochodzi z 1695 roku. Niemałą sensacją było odkrycie dokonane w 1962 roku – okazało się wówczas, że pod widniejącym obrazem Matki Bożej (z 1632 roku) znajduje się drugi obraz, nieco mniejszy i pochodzący z 1460 roku. Zdecydowano wówczas o przeniesieniu młodszej środkowej części obrazu z podobizną Maryi i Dzieciątka na inne podłoże i zachowaniu starszego malowidła. Cudowny wizerunek został ukoronowany koronami papieskimi w 1976 roku przez kard. Stefana Wyszyńskiego. Uroczystości odpustowe odbywają się m.in. 15 sierpnia. 

 

Sanktuarium Matki Bożej w Dąbrówce Kościelnej 

Losy cudownego obrazu Matki Bożej z Dąbrówki Kościelnej, przed którym wierni od setek lat pozostawiali wota dziękczynne za otrzymane łaski są równie burzliwe, jak losy samego sanktuarium. Wizerunek, o którego istnieniu dowiadujemy się pierwszy raz w 1609 roku, spłonął podczas pożaru, podobnie jak późniejsza jego pierwsza kopia. Kolejne dwie kopie również nie doczekały współczesnych czasów. Ostatni jak dotąd wizerunek Matki Boskiej Dąbrowieckiej pędzla Leonarda Tortwirta znajduje się w kościele od 1956 roku. Obraz w 1969 roku został przez Prymasa Tysiąclecia uroczyście przyozdobiony koronami papieskimi. Niestety w 1989 roku korony wraz z wieloma cennymi wotami skradziono. Rekoronacji dokonał w 1994 roku abp Henryk Muszyński. Obecnie sanktuarium z cudownym obrazem rokrocznie odwiedzają pielgrzymi nie tylko z okolicy, ale i z całej Wielkopolski. Dąbrówka Kościelna zaprasza na uroczystości odpustowe 15 sierpnia.

 

Sanktuarium Matki Bożej Królowej Miłości i Pokoju Pani Kujaw w Markowicach

Sanktuarium markowickie znane jest z obecności figury Matki Bożej z Dzieciątkiem, pochodzącej najprawdopodobniej z końca XV wieku. Zanim trafiła do Markowic należała do sióstr boromeuszek z Trzebnicy k. Wrocławia. Później trafiła do klasztoru sióstr norbertanek w Strzelnie, które przekazały ją swojemu spowiednikowi ks. Michałowi Widzińskiemu, a ten przywiózł rzeźbę do Markowic i ulokował ją w kaplicy pałacu właścicieli wsi, państwa Bardzkich. Tam zasłynęła jako cudowna, modlący się przed nią właściciele Markowic wyprosili bowiem zdrowie dla swojej córki. W czerwcu 1965 roku, na mocy decyzji papieża Pawła VI, Prymas Tysiąclecia kard. Stefan Wyszyński dokonał koronacji markowickiej Madonny i nadał Jej tytuł Królowej Miłości i Pokoju. Markowickie sanktuarium jest jednym z największych i najliczniej odwiedzanych w archidiecezji gnieźnieńskiej. Każdego roku modli się w nim kilka tysięcy pielgrzymów przede wszystkim z Kujaw i Wielkopolski. Uroczystości odpustowe odbywają się w pierwszą i drugą niedzielę lipca (dla chorych).

 

Sanktuarium Matki Bożej w Niemczynie

Niemczyn to niewielka wielkopolska wieś położona przy trasie Żnin-Wągrowiec. Strudzonym pielgrzymom przybywającym z daleka do miejscowego sanktuarium drogę wyznacza wysoka kościelna wieża widoczna z daleka wśród lipowych drzew. A przybywają oni do Niemczyna od końca XIX wieku, aby w miejscowym kościele pw. Wniebowzięcia NMP pokłonić się Matce Bożej Niemczyńskiej i zawierzyć Jej swoje smutki i radości oraz podziękować za otrzymane łaski. Uroczystości odpustowe w Niemczynie odbywają się 15 sierpnia.

 

Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej w Pieraniu

Kult Matki Bożej w Pieraniach należy do najstarszych. W Księdze Łask z 1721 roku czytamy, że wsławiony łaskami, cudowny obraz Matki Bożej, znajdował się w kościele pierańskim od 200 już  lat, a jego autorem jest Bernard z Moschovy, który malując swoje dzieło wzorował się na obrazie Matki Bożej Śnieżnej, znajdującym się w rzymskiej bazylice Santa Maria Maggiore. Obraz cieszył się tak wielką czcią parafian i licznych pielgrzymów, że już 2 lipca 1722 roku biskup włocławski Wojciech Bardziński ukoronował go złotymi koronami ufundowanymi przez Władysława z pobliskich Konar. Według Katarzyny Hewner autorki książki zatytułowanej „Sanktuarium Maryjne w Pieraniu” obraz pierański był koronowany jako drugi w Polsce, zaledwie 5 lat po Jasnogórskim. 3 września 1967 roku odbyła się druga koronacja, której na mocy dekretu papieża Pawła VI dokonał kard. Stefan Wyszyński Prymas Tysiąclecia.

 

Sanktuarium Matki Bożej Pani Gniezna 

Wizerunek Matki Bożej Pocieszenia Pani Gniezna został uznany za cudowny przez modlących przed nim wiernych, którzy doznawali za pośrednictwem Matki Bożej Większej licznych łask i uzdrowień. Miały miejsce za Jej sprawą – jak głosi tradycja – uzdrowienia duchowe i fizyczne, o których świadczyć mogą liczne wota, jakie pojawiają się pod Jej wizerunkiem już w drugiej połowie XVIII wieku. Bardzo szybko zyskała Ona sobie tytuły takie jak: Pocieszycielka Strapionych, Matka Pocieszenia, Uzdrowienie Chorych. Czy miał miejsce oficjalny akt uznania wizerunku za cudowny nie wiadomo. Po prostu brak danych źródłowych na ten temat. Nie sposób także powiedzieć jak określały go wizytacje kanoniczne i inwentarze, gdyż nie zachowały się pochodzące z nich protokoły. Wiadomo natomiast, że osiemnastowieczni kronikarze franciszkańscy określali go w swych dziełach jako „imago gloriosa” czyli słynący łaskami. Kult Matki Bożej Większej zwanej Matką Pocieszenia rozwijał się w Gnieźnie bardzo dynamicznie ze względu na niespokojne czasy obfitujące w wojny i związane z nimi zagrożenia (potop szwedzki, druga wojna północna; epidemia w latach 1700 do 1707). Od samego początku obejmował on swym zasięgiem przede wszystkim Gniezno i najbliższe jego okolice. Jednakże o prawdziwym jego rozkwicie możemy mówić od roku 1750, kiedy to obraz Matki Bożej Pocieszenia został umieszczony w nowym ołtarzu głównym i znalazł się niejako w centrum liturgii sprawowanej we franciszkańskiej świątyni, a co za tym idzie w centrum zainteresowania wiernych. Franciszkanie zapraszają na uroczystości odpustowe 15 sierpnia.

 

Sanktuarium Matki Bożej w Pobiedziskach

Objawienia Matki Bożej, która ukazała się na drzewie głogowym tuż za Pobiedziskami pochodzą z XIII wieku. Fundatorką obrazu Matki Bożej Łaskawej była w połowie XVI wieku Agnieszka zwana Jeburą. W krótkim czasie obraz zasłynął łaskami wyproszonymi u Boga za przyczyną Matki Bożej. Liczne uzdrowienia i cuda potwierdzali duchowni i wierni świeccy. 2 lipca 2004 roku abp Henryk Muszyński dokonał aktu koronacji obrazu Matki Bożej Łaskawej Pani Pobiedzisk. Niedawno wspólnota parafialna świętowała 10. rocznicę tego wydarzenia.

 

Sanktuarium Matki Bożej w Złotkowie

Cudowny obraz ze Złotkowa pochodzi z XVII wieku i jest jedną z wielu kopii rzymskiego obrazu Matki Bożej Śnieżnej. Wizerunek od przeszło dwóch wieków doznaje szczególnej czci wiernych i jest ozdobiony licznymi wotami, będącymi dziękczynieniem za łaski otrzymane za wstawiennictwem Matki Bożej Złotkowskiej. Ich mnogość potwierdzają także kroniki parafialne, w których odnotowano podziękowania wiernych za wysłuchane modlitwy i prośby. Wśród zapisków znaleźć można ponadto wzmianki na temat licznych pielgrzymów modlących się w złotkowskiej świątyni. 10 września 2006 roku łaskami słynący wizerunek Matki Bożej z Dzieciątkiem z kościoła pw. Imienia NMP w Złotkowie ozdobiły korony poświęcone przez papieża Benedykta XVI. Uroczystości odpustowe odbywają się w pierwszą niedzielę po 8 września.

BK