Szczepanowo: welon dla bł. Marii Karłowskiej
Parafia pw. św. Bartłomieja Apostoła w Szczepanowie przygotowuje się do przyjęcia relikwii bł. Marii Karłowskiej, założycielki i pierwszej przełożonej Zgromadzenia Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej. Z tej okazji, podczas parafialnych ferii, dzieci poznawały życie błogosławionej wędrując po jej śladach ulicami Poznania. Uszyły też welon dla błogosławionej ucząc się przy okazji przyszywać guziki.
Trzydniowe półkolonie zorganizowano w domu parafialnym, który na tę okazję zamienił się w Zakład Mody Panien Karłowskich. Dzieci miały okazję poznać garderobę z przełomu XIX i XX wieku, uczyły się skompletować strój, a następnie go zaprezentować. Opanowały też przydatną umiejętność przyszywania guzików. Wraz z opiekunkami uszyły także welon dla bł. Marii Karłowskiej, którym okryte będzie miejsce na relikwiarz do dnia wprowadzenia relikwii założycielki Zgromadzenia Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej. Ponieważ pierwsze z zajęć odbyły się w dniu ogłoszenia nowego biskupa pomocniczego archidiecezji gnieźnieńskiej, dzieci odmówiły w jego intencji dziesiątkę różańca. Odbyła się także wycieczka do Poznania, gdzie Maria Karłowska mieszkała. Dzieci pod opieką proboszcza ks. Huberta Nowaka odwiedziły m.in. kamienicę przy ul. Podgórnej 12, gdzie Maria mieszkała ze starszą siostrą Wandą i prowadziła pracownię mody, a także kościół farny, gdzie przyprowadzała wychowanki do Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Dotarły też na ul. Szewską, przy której powstał pierwszy zakład Dobrego Pasterza. Na koniec udały się na ulicę Piątkowską, gdzie do dziś mieści się dom macierzysty sióstr pasterek.
Bł. Maria Karłowska urodziła się 4 września 1865 r. we Słupówce w Wielkopolsce jako jedenaste dziecko rodziny ziemiańskiej. Wychowywała się w atmosferze głębokiej pobożności, karności i szczerego patriotyzmu. Dzieciństwo i młodość spędziła w Poznaniu, gdzie w roku 1882, mając 17 lat, na ręce swego spowiednika złożyła ślub dozgonnej czystości. Po śmierci obojga rodziców w 1882 r. Maria odbyła kurs kroju i szycia w Berlinie i podjęła pracę w prowadzonej przez swą siostrę pracowni haftu i szycia jako instruktorka zatrudnionych tam dziewcząt. Oddawała się też z zapałem działalności dobroczynnej wśród chorych, ubogich i potrzebujących, wśród wielodzietnych rodzin i rozbitych małżeństw w najnędzniejszych dzielnicach miasta. Od 1892 r. poświęciła się opiece nad dziewczętami słabymi i zagubionymi moralnie. Miejscem ewangelizacji były dla niej bramy kamienic, cmentarz, ulica, dom publiczny, więzienie, oddział w szpitalu miejskim przeznaczony dla kobiet z chorobami wenerycznymi. Dzięki Bożej pomocy udało się jej otworzyć 9 ośrodków wychowawczych, wyposażonych w różnorodne warsztaty pracy, gdzie wychowanki miały możliwość rehabilitacji społecznej i religijnej. W roku 1894 Maria Karłowska założyła Zgromadzenie Sióstr Pasterek od Opatrzności Bożej, którego zawołanie brzmi: „Szukać i zbawiać to, co zginęło”. Zmarła w opinii świętości 24 marca 1935 r. w Pniewitem na Pomorzu. 6 czerwca 1997 r. św. Jan Paweł II podczas swojej wizyty w Zakopanem ogłosił ją błogosławioną.
