Zburzyć mury w sercach – 25. rocznica pielgrzymki Jana Pawła II
Mija 25 lat od drugiej pielgrzymki papieża Jana Pawła II do Gniezna. Odbyła się ona 3 czerwca 1997 roku w łączności z obchodami milenium śmierci św. Wojciecha – patrona archidiecezji gnieźnieńskiej i Polski. To wówczas Ojciec Święty pobłogosławił spotkaniom lednickim, koronował Obraz Matki Bożej Pocieszenia Pani Gniezna i spotkał się z prezydentami siedmiu europejskich państw.
„Dziś po 25 latach od tych historycznych wydarzeń oraz przeżywanej dziś sytuacji Europy, naszej Ojczyzny, Gniezna i naszej osobistej, rodzi się potrzeba powrotu do tej pielgrzymki, niezwykłej, dziś można powiedzieć profetycznej obecności Jana Pawła II w Grodzie Lecha” – mówi o. Mariusz Fałkowski OFMConv, kustosz i proboszcz parafii franciszkańskiej, gdzie 12 czerwca odbędą się rocznicowe obchody.
Dziękczynna Msza św. z okazji 25. rocznicy pielgrzymki Jana Pawła II do Gniezna oraz koronacji koronami papieskimi łaskami słynącego obrazu Matki Bożej Pocieszenia Pani Gniezna sprawowana będzie 12 czerwca o godz. 11.30 w sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia Pani Gniezna i bł. Jolenty – patronki rodzin (kościół franciszkanów) w Gnieźnie pod przewodnictwem Prymasa Polski abp. Wojciecha Polaka.
Druga pielgrzymka Jana Pawła II do Gniezna w 1997 roku odbyła się w łączności z milenium śmierci św. Wojciecha – patrona Polski i archidiecezji gnieźnieńskiej. Papież przyjechał do Gniezna 2 czerwca późnym wieczorem. Wcześniej z pokładu helikoptera błogosławił grupie studentów zebranych na Polach Lednickich, błogosławiąc niejako idei późniejszych wielotysięcznych spotkań młodych, która właśnie wtedy miała swój początek. Na ulicach Gniezna czekały tłumy wiernych. Każdy chciał zobaczyć Ojca Świętego choć z daleka. – Bóg zapłać za przyjęcie! Idźcie już spać – prosił zmęczony Jan Paweł II młodzież wiwatującą na jego cześć. Następnego dnia 3 czerwca na Placu św. Wojciecha odprawił Mszę św., w której uczestniczyło ponad 300 tys. ludzi, biskupi z Polski i zagranicy oraz prezydenci Ukrainy, Niemiec, Słowacji, Litwy, Czech, Węgier i Polski. „Wojciechowy zasiew krwi przynosi wciąż nowe duchowe owoce. Czerpała z niego cała Polska u zarania swej państwowości i przez następne stulecia. Zjazd gnieźnieński otworzył dla Polski drogę ku jedności z całą rodziną państw Europy. U progu drugiego tysiąclecia naród polski zyskał prawo, by na równi z innymi narodami włączyć się w proces tworzenia nowego oblicza Europy” – mówił w homilii Ojciec Święty. Przypomniał też słowa, które wypowiedział na Wzgórzu Lecha 18 lat wcześniej: „Z tego miejsca rozlała się (…) potężna fala Ducha Świętego. Tutaj zaczęła przybierać konkretne formy myśl o nowej ewangelizacji. W tym czasie dokonały się wielkie przemiany, powstały nowe możliwości, pojawili się nowi ludzie. Runął mur dzielący Europę. Dlatego tutaj, u grobu św. Wojciecha, składam dziś Bogu Wszechmogącemu dziękczynienie za wielki dar wolności, jaki otrzymały narody Europy”. Podkreślił także, że odzyskanie prawa do samostanowienia, poszerzenie swobód politycznych oraz upadek muru dzielącego europejskie narody nie są wystarczające dla odbudowania ich jedności. Potrzeba zburzenia murów w ludzkich sercach. Murów zbudowanych z lęku, agresji, niezrozumienia, politycznego i gospodarczego egoizmu, a także z braku poszanowania ludzkiego życia i godności. ,,Nie będzie jedności Europy, dopóki nie będzie ona wspólnotą ducha” – wołał papież, przypominając że najgłębszy fundament jedności przyniosło Europie i przez wieki umacniało chrześcijaństwo.
Tego samego dnia w Rezydencji Arcybiskupów Gnieźnieńskich Jan Paweł II spotkał się z goszczącymi w Gnieźnie prezydentami. W sali nie ustawiono żadnego stołu, audiencja bowiem miała w sposób symboliczny manifestować jedność Europy, tak w wymiarze duchowym, jak i świeckim. Spotkanie to nazwano II Zjazdem Gnieźnieńskim. Ojciec Święty po raz kolejny podkreślił, że umacnianie demokracji, wzrost gospodarczy, a także współpraca międzynarodowa osiągną swój prawdziwy cel tylko wtedy, gdy zapewnią człowiekowi poziom życia umożliwiający rozwijanie wszystkich wymiarów jego osobowości. Zjazd przywódców siedmiu państw europejskich był dla Gniezna wydarzeniem bez precedensu i miał ogromne znaczenie symboliczne. Oznaczał bowiem – jak stwierdził prezydent Czech Vaclav Havel – akces narodów środkowej Europy do spuścizny św. Wojciecha. Spuścizny, która w swej duchowej warstwie zawiera przesłanie jedności europejskiej opartej na fundamencie uniwersalnych chrześcijańskich wartości.
W pielgrzymkę 1997 roku wpisało się także wydarzenie o ogromnym znaczeniu dla społeczności miasta Gniezna. Jan Paweł II koronował słynący łaskami obraz Matki Bożej Pocieszenia Pani Gniezna z gnieźnieńskiego kościoła franciszkanów. To do Niej przez wieki gnieźnianie przychodzą ze swoimi troskami, sprawami i doświadczeniami i wciąż otrzymują potrzebne łaski, pociechę oraz nowe światło na niepewności, lęki i obawy dnia codziennego. Papieski gest koronacji obrazu był i jest potwierdzeniem Jej życzliwej obecności pośród swojego ludu.
„Po 25 latach od tych wydarzeń chcemy wyrazić Bogu nasze dziękczynienie za pielgrzymowanie Jana Pawła II do Gniezna, za jego nauczanie, które dziś nabiera nowej mocy dla naszej archidiecezji, miasta, naszych parafii, a stąd dla całej dzisiejszej Europy” – mówi o. Mariusz Fałkowski OFMConv jeszcze raz zapraszając w niedzielę 12 czerwca do kościoła franciszkanów na Mszę św. dziękczynną w 25. rocznicę powyższych wydarzeń.
